tartışmak yerine susmayı, haklı çıkmaya çalışmak yerine kabullnemeyi öğrendiğimden beri insanlarla daha az yolum kesişiyor oldu ve başım daha az ağrıyor..Yabanileşmeye ragmen hayat hiç fena değil ha esteban?
Savunduklarımın aksini iddia eden bir huzursuz var içimde, son aylarda tekerime çomak sokan, yaptığım tercihleri eleştiren, yazdıklarıma- çizdiklerime laf söyleyen ve beni aklı sıra hırslandırmaya çalışan bir sefil, henüz bilmiyor ama gidersem onu burada bırakacağım. o evde yaşasın, bu işte çalışsın başka bir istanbul kölesini rahatsız etsin. ...
Dün başka bir gitme hazırlığında olan bir arkadaşımla birlikteydim..döneceği yer belli sıcak aile yuvası.. anlattı, sakin sessizmiş oralar ..
ilk gece yıllardır görmediği arkadaşlarıyla hali saha maçı yapacakmış. sahada 13 yıldır görmediği bir arkadaşına rastlayacakmış , 13 senenin özetlerini birbirlerine anlatırken fark edecekmiş birçok şey için geç kalmış olabileceğimi. 13 senenin özeti 13 cümle bile sürmeyecekmiş; hayat dediğin tek cümleyle özetlenebilecek kadar kısaltılabilir miymiş ki?
o ortaokuldan sonra liseye, liseden sonra üniversite, oradan başka bir üniversiteye ve büyük şehirlere gitmişken; o gitmemiş olacka muhtemelen. bu kadar basit: o gitmeyip oralarda kalmış, okuma heveslisi de olmadığından daha 20'sini görmeden evlenmiş, 21'ine varmadan baba olmuş olacak. ilk çocuğunu kucağına alırken, bizim ki muhtemelen walkmenime pil alıyordu. çocuğunu geride bırakıp askere giderken, o okulumu bırakıp yeniden öss'ye giriyordu. küçük tercihler ne çok şey değiştiriyor, o 3 ay sonra askere gidecekken, adamın askerden gelmesinin üzerinden 6 sene geçmiş olacak.
tabi, bunların farkında değil şimdilik daha yaşanmadı çünkü.. ama şöyle bir gerçek var ki gerek şehirdeki arkadaşları gerek dahil olduğu sosyal ağlar, normal olanın üniversite okuyup biraz oyalandıktan sonra mecburen askere gitmek ya da akademik kariyere bir şekilde tutunmak olduğuna işaret eder. evlilik ilk sırada değildir, hele 27 yaşında olup da ilkokula başlayacak evlat sahibi olmak? pek mümkün değil.
normal diye kabul ettiklerimiz, o yörede en az 10 yıllık bir gecikmeye neden oluyor. askere gidip geldikten sonra evlenecek insan bulmak, akabinde baba olduktan sonra 7 yıl bekleyip bir eylül sabahı çocuğunu okuluna götürmek demek: 2019 demek ?! 27 yaşındaki arkadaşının sahip olduklarına 37 yaşında, o da elini çabuk tutarsa ulaşabilecek demek. Arkadaşı sadece orada durdu, bizim ki yüzlerce seyahat etti. ilerlemesi gerekiyor teoriye göre ama diğeri on sene ileride.sadece bir noktada durdu,bizim ki ise çok geniş bir çember çizdi. aynı anda aynı yerde karşılaştıklarında, biri her hafta halı sahaya gelen iki çocuk babası bir adam olacak; diğeri ise askere gitmeden önce ailesinin yanına gdiden, hareketsizlikten eklemleri yağ bağlamış bir beden...
kullanan kisinin yuksek ihtimal murekkep yutmus olduguna isaret eden kelimelerden biridir tuhaf. sadece.